Kuching, stad van de katten

Onze tijd in Perhantian zat er alweer op, helaas. Ook Sequoia vond het erg jammer. De ochtend van vertrek was ze erg boos, opstandig en later ook verdrietig. Wat bleek, ze wilde niet weg. "Het is nog veel leuker hier". Ja meisje, mama wil eigenlijk ook blijven. Zon, zee, strand, koude drankjes, vriendelijke mensen. Wat wil je nog meer?

Om 12 uur zaten we klaar om met de boot terug te gaan. Dit keer leek het veel sneller te gaan.  Evenals de taxi terug.

Hierdoor had onze diva nog tijd voor een foto sessie met wat jongeren die de kids de hele bootreis en helemaal fantastisch vonden:

 

Spijtig dat het zo vlug ging, want nu stonden we om 2 uur al op het (mini) vliegveld en de vlucht was pas om 19.50. Een boot later hadden we niet gedurfd, die ging pas om 16.00 en dan zou alles op rolletjes moeten lopen om het vliegtuig te halen. Die gok neem ik niet meer met kinderen 😂. Maar gelukkig hadden ze op het vliegveld een klein speeltuintje en binnen een mum van tijd werden de kinderen alweer vermaakt door personeel.

Het was een hele lange zit. Maar de kinderen hebben zich voorbeeldig gedragen!

Even een massage tussendoor:

Eenmaal in de lucht was Revan meteen in slaap gevallen. Sequoia vermaakte zich met een boekje, een filmpje en wat lekkers.

Nog even met de taxi en 's avonds 23.00 was het zover, aangekomen in Borneo! Tot sequoias teleurstelling liepen de borneo en oetang apen niet op het vliegveld😂.

Ondanks de tijd, de kinderen nog even de tijd gegeven om te landen. Onder het genot van pizza en een drankje! Ook hadden de kinderen alweer aangepaptmet het personeel en de huiskat! Ohja en we kregen een flinke upgrade wat betreft kamer! De receptioniste vond onze geboekte kamer te klein voor ons, dus mochten gratis naar de mega grote familie suite 👌. De locatie is prachtig. Midden in het centrum, maar alsof je in de jungle zit.

De volgende dag besluiten we maar meteen naar Semmengho te gaan, om Oerang oetans te zien, hopelijk. Want daar kijkt sequoia al weken naar uit. De apen worden om 15.00 gevoerd, dus nog tijd genoeg om lekker af te koelen met een duik in het zwembad. Daarna een lekkere lunch en we bestellen een taxi naar Semmengho. Dit is een natuurgebied waar semi wilde oetang oetans leven. Van oorsprong een opvang centrum voor gewonde en illegaal gehouden oerang oetans. Ze worden 2 keer per dag gevoerd, maar daar ze in de natuur wonen is het de vraag of ze komen opdagen en hoeveel. We zijn wat vroeg, dus hebben nog tijd een een kijkje te gaan nemen bij de krokodillen. Sequoia is er helemaal door gefascineerd.

Dan is het tijd voor de apen! De verzorgers hebben wat apen gespot. We kunnen kiezen om terug de heuvel op te lopen of op het platform te blijven. Wij nemen de gok om terug de heuvel op te lopen. En met geluk. Daar komt een moeder met haar baby aangeslingerd. Ook Revan ziet het. Enthousiast hoor ik hem vanaf mijn rug roepen "aapie! Aapie!" Sequoia kijkt aandachtig toe hoe moeder aap een kokosnoot stuk slaat op de boom. Prachtig om te zien! Als moeder en baby na het maal er weer vandoor slingeren lopen we nog even terug naar beneden. Het is druk vandaag, want om beurten komen er nog eens 3 apen om te eten! Sequoia is inmiddels gevlogen en staat weer vol aandacht te kijken bij de krokodillen.

Dit was zo goed bevallen voor de kinderen dat we de volgende dag naar het Matang wildlife center gaan, gelegen in Kubah National park. We lopen een mooie trail door de jungle die eindigd bij de opvang plaats van allerlei jungle dieren die hier worden opgevangen. Gered uit illegale handel of omdat ze gewond zijn. Ze worden hier verzorgd en geleerd om weer in het wild te kunnen leven, zodat ze weer vrij gelaten kunnen worden. We zien neushoorn vogels, borneo gibbon apen, malaise beren, makaken, stekel varkens, krokodillen, gavialen en natuurlijk oetang oetans. De kinderen genieten en wij Ook! (Al was sequoia lichtelijk teleurgesteld dat ze Mogli en shanti van jungle boek niet heeft gezien). De temperatuur is pittig. 30 graden en 90% luchtvochtigheid.

En deze deugniet gooide een bananen schil naar sequoia:

Op de terugweg krijgen we van de taxi chauffeur een tip waar we lekker kunnen eten, dus we gaan naar de foodcourt die ons wordt aangeraden. Vanaf 16.00 open, bleek uiteindelijk pas klaar om eten te bestellen vanaf 18.00. Gelukkig wederom allemaal lieve mensen waar de kinderen zich mee vermaken en overal lopen katten. Revan en sequoia kraaien en springen van plezier. Natuurlijk hebben ze het soms ook even moeilijk, ze zijn zo moe. Maar wat doen ze het goed! Eindelijk kan het vreet festijn beginnen: verschillende soorten varkensvlees van de BBQ (Ja, ook varkensoren), gefrituurd varkensvlees (met pepernoten smaak!) En kolo mee (lokaal gerecht met noodles). De kinderen eten voor het eerst sinds onze vakantie flink! Ze genoten. Sequoia vroeg zelfs al of we morgen weer terug gaan. Uitgeput leggen we ze in bed.

Sequoia kan al beter met stokjes eten dan ik haha

Vandaag besloten we rustig aan te doen. De kinderen slapen minder dan gewoonlijk en krijgen zoveel indrukken. Dus we blijven hangen bij ons prachtige hotel. Uitslapen, ontbijten, lekker zwemmen en rusten.

We merken dat de kinderen nu onrustig worden, dus besluiten er nog even opuit te gaan het centrum in. Lekker wandelen, hier en daar een winkeltje en hier en daar een lekkere snack of ijsje.

Inktvis op een stokje:

Gula melaka, oftewel palmsuiker softijs

Sequoia wilde regenboog cake:

Vers suikerriet sap:

In de supermarkt is Revan moe en doet een lekker dutje 

"Mama, gaan we straks weer eten bij de poesjes? Misschien is Tux er ook weer!". Dus na een kort slaapje voor beide doen we dat. En wederom heerlijk eten. Lekker vlees van de BBQ, tomaten kolo mee, mi goreng en als toetje waar ik al naar uitkijk sinds ik het 4 jaar geleden voor het laatst at: banana cheese! Gefrituurde banaan, doordrenkt met gecondenseerde melk getopt met geraspte kaas. Hmmmm.

Rumah asap tabuan dayak:

Tomato kolo mee:

Banana cheese:

Vandaag onze laatste nacht Kuching. Morgen  vertrekken we naar de boomhut 😍